Πασχαλινά ήθη και έθιμα Θράκης

Στη Θράκη όπως είναι γνωστό τα πασχαλινά έθιμα άρχιζαν από το Σάββατο του Λαζάρου, του Φτωχολάζαρου όπως τον αποκαλούν οι γυναίκες.

Τη Μεγάλη Πέμπτη δε δούλευαν για να μη πέσει χαλάζι και καταστρέψει τα σπαρτά. Οι νοικοκυρές έβαφαν τα αβγά με “βάριτζι“ ή με ξύλο του Χριστού στη Σηλυβρία ή με το ριζάρι στην Αίνο( το ξύλο του Χριστού ήταν σε μορφή ροκανιδιού, ενώ το ριζάρι είναι χόρτο που χρησιμοποιείται και σήμερα για τη βαφή νημάτων).

Τη Μ. Πέμπτη και τις δύο επόμενες στη Θράκη τις αποκαλούν “ δρύματα“. Τις μέρες αυτές ούτε πλένουν, ούτε απλώνουν γιατί καταστρέφονται τα σπαρτά και τα αμπέλια.

Ο κόσμος θα χαιρετούσε πρώτα τον Εσταυρωμένο κι ύστερα τα παιδιά περνούσαν τρεις φορές κάτω από τον Επιτάφιο για να είναι γερά.


Η νοικοκυρά όταν σήμανε η καμπάνα για τον Επιτάφιο έριχνε μπροστά στην πόρτα κληματόβεργες και έβαζε φωτιά. Την ώρα που περνούσε ο Επιτάφιος έριχναν στη θράκα μοσχολίβανο. Ο παπάς σταματούσε και έκανε δέηση.

Η Κυριακή της Λαμπρής στη Θράκη

Το μεσημέρι της Κυριακής έτρωγαν αρνί στη σούβλα ή ψητό με πατάτες, σαρμάδες, μηλίνες κ.ά. Το πασχαλιάτικο γλύκισμα της Θράκης ήταν το παντεσπάνι. Στην Αίνο τη μέρα αυτή ετοίμαζαν και “ κλικούδια“ (κουλούρια).

“ Άσπρο Σάββατο“ ονόμαζαν στην Ανατολική Θράκη το πρώτο Σάββατο μετά την Ανάσταση. Έλεγαν ότι εκείνη την ημέρα η Παναγία έπλυνε τα νεκρώσιμα ρούχα του Χριστού. Επίσης την ημέρα αυτή λούζονταν “ για ν`ασπρίσ`νε“. Γενικά την εβδομάδα μετά την Ανάσταση την ονόμαζαν “ασπροβδομάδα`
https://thracenews.gr/paschalina-ithi-kai-ethima-thrakis/